ZASTAWA STOŁOWA

Zastawa Stołowa

ZASTAWA STOŁOWA

FIRMY "PORCELIT"

TUŁOWICE

Ponad 200 lat temu odkryto w okolicach Tułowic złoża glinek ceramicznych. Łatwość dostępu do surowca zachęciła ówczesnego właściciela dóbr tułowickich, grafa Johanna Carla Praschmę, do założenia własnej fajansarni.
Nowa epoka w dziejach tułowickiej ceramiki rozpoczęła się w roku 1889, w momencie przejęcia zakładu przez Erharda Schlegelmilcha z firmy "Reinchold Schlegelmilch". Powstała na owe czasy nowoczesna fabryka porcelany produkująca przede wszystkim porcelanę stołową, dekorowaną motywami kwiatowy i delikatnymi elementami plastycznymi, co dawało wrażenie bogactwa. Mimo wybuchu wojny w 1939 roku fabryka nadal pracowała, a produkcję przerwano dopiero w styczniu 1945 roku, gdy na Śląsk dotarły wojska radzieckie. 15 maja 1946 roku wytwórnię objęły władze polskie. W roku następnym uruchomiono Fabrykę Porcelany pod zarządem państwowym. Od tego czasu zarzuca się całkowicie produkcję porcelany, rozpoczynając wytwarzanie naczyń porcelitowych. Z początkiem roku 1995 Państwowe Zakłady Porcelitu Stołowego przekształcone zostały w spółkę akcyjną pod nazwą Fabryka Porcelitu Tułowice S.A.

DZBANEK, 2 TALERZE GŁĘBOKIE,

DUŻA SALATERKA, SZTUĆCE

(NÓŻ, WIDELEC, ŁYŻKA, ŁYŻECZKA), DREWNIANA ŁYŻKA.

Reinhold Schlegelmilch Porzellanfabrik (1894 - 1945)

Państwowe Zakłady Porcelitu Stołowego (1946 - 1995)

Fabryka Porcelitu Tułowice -1995

przekształcenie w spółkę SA

Upadłość 2001

HISTORIA

W 1889 roku Erhard Schlegelmilch, syn Reinholda Schlegelmilcha, właściciela fabryki porcelany w Suhl, przybył do Tułowic jako dzierżawca starej fabryki Frankenbergów, szybko zorientował się, że jest to znakomita lokalizacja dla fabryki porcelany. Przebiegająca tędy linia kolejowa ułatwiała transport surowców i wyrobów, a bliskość kopalń węgla zapewniała łatwy dostęp do opału i siły roboczej. Mając finansowe wsparcie ojca, Erhard już w 1891 roku odkupił od miejscowych chłopów teren w sąsiedztwie stacji kolejowej, który był idealnym miejscem pod budowę własnej fabryki. W ciągu kilku lat wybudował tu nowoczesny zakład. Został on w 1904 roku wpisany do rejestru przedsiębiorstw jako filia zakładu ojca, która w 1905 została przekształcona w spółkę handlową z Reinholdem Schlegelmilchem i jego synami: Erhardem i Arnoldem jako wspólnikami. W 1906 wspólnikiem został także najstarszy syn Reinholda, Wilhelm Otto Schlegelmilch. Odszedł Herbert Schlegelmilch, a w 1940 roku zmarł w wieku 36 lat Lothar Schlegelmilch. Niedługo potem zakład pozbawiony został kontraktów na dostawy dla wojska. Po śmierci Lothara fabrykę objęła zaledwie 17-letnia córka Brigitte Koch - córka Marii, siostry Lothara, która była ostatnią z rodu Schlegelmilchów właścicielką tułowickiej fabryki porcelany. W 1945 roku, po przejściu frontu fabryka została zdewastowana, a maszyny i urządzenia zdemontowane i wywiezione przez Rosjan do magazynów wojskowych. Oficjalne przejęcie fabryki przez władze polskie od Rosjan nastąpiło 15 maja 1946 roku. Po odzyskaniu części maszyn i zatrudnieniu wielu fachowców, pamiętających fabrykę z wcześniejszych lat, uruchomiono produkcję w 1947 roku. Od tego czasu produkowano tu porcelitowe serwisy, wazony, patery, bomboniery, itp. W 1977 roku uruchomiony został nowy, całkowicie zmechanizowany zakład produkcyjny w bezpośrednim sąsiedztwie fabryki Schlegelmilchów. W 1995 roku Fabryka Porcelitu Tułowice przekształciła się w Spółkę Akcyjną, a w 2001 ogłosiła upadłość. (za Wikipedią)